پنجشنبه ۱ آذر ۱۴۰۳ | ۱۶:۰۱
در دنیای الکترونیک ما تنها با دو کمیت ولتاژ و جریان سروکار داریم و ایندو را می توانیم اندازه گیری کنیم. مثلا دما هیچ معنی در یک مدار ندارد. پس برای اینکه کمیت های فیزیکی مثل دما، فشار، فاصله و ... را اندازه گیری کنیم و مقدار آنرا نمایش دهیم باید آنرا به ولتاژ یا جریان تبدیل کنیم.
در بقیه ی رشته ها هم سنسور وجود دارد اما با این نام استفاده نمی شود. مثلا در مکانیک بیشتر کمیتها به جابجایی تبدیل می شود و با عقربه نشان داده می شود.
حال به عنوان مثال در الکترونیک می خواهیم دمای یک کوره را نمایش دهیم که تا 400 درجه سانتیگراد گرم می شود.
سنسورهای دمای مختلفی ساخته شده است:
- سنسورهای نیمه هادی که از مدارات مجتمع تشکیل شده اند مثل LM35 که سه پایه دارد و ولتاژ خروجی آن 10 میلی ولت بر درجه سانتیگراد است. اما این نوع سنسورها تا دمای 150 درجه سانتیگراد و در دماهای بالاتر فنا می شوند. دقت آنها نیز حدود یک درجه سانتیگراد است.
-سنسورهای مقاومتی غیر خطی که دقت چندان زیادی ندارند و برای دماهای بالا نیز مناسب نیستند.
-سنسورهای مقاومتی خطی مانند PT100 که دقت بسیار بالا دارد و اخیرا تا دماهای 800 درجه ساخته می شود. بنابر این بهترین سنسور این نوع است . این سنسورها دارای مقاومت متغیر حدود 0.385 اهم بر درجه سانتیگراد هستند. بنابراین با اعمال جریان ثابت به آن می توانید ولتاژی متناسب با دما داشته باشید و آنرا توسط یک ولتمتر یا A/D بخوانید. مشکل قیمت آنهاست که کمی بالاست.
-سنسورهای ترموکوپلی سنسورهایی هستند که مستقیما ولتاژ کوچکی متناسب با دما تولید می کنند و تا دماهای 2000 درجه سانتیگراد ساخته شده اند. دقتی حدود چند درجه و قیمت تقریبا مناسبی دارند. کافیست یک تقویت کننده ولتاژ داشته باشید تا به راحتی دما را با ولتمتر بخوانید.
